BC Harderwijk M1

Wedstrijdverslagen BCH M1

Het is zaterdag 9 oktober als de helden van M1 onderweg zijn naar Deventer voor de uitwedstrijd tegen Ijsselstad. Dit keer was Marcel er niet bij omdat hij op kosten van BCH voor een 3-daagse cursus “goede waarheidsgetrouwe wedstrijdverslagen maken” in Portugal zat.

Zoals gewoonlijk was ook de trouwe aanhang van Fabian weer mee: Ger en Sylvia, waarbij vermeld moet worden dat Sylvia op krukken liep. Tijdens de opnames van Expeditie legobakmasters (waarbij 3 televisiekijkcijferkanonnen zijn samengevoegd tot 1 superprogramma die meer kijkcijfers moet gaan trekken dan het aantal inwoners dat Nederland rijk is) is Sylvia lelijk ten val gekomen toen ze tijdens een eliminatieproef struikelde terwijl ze haar 50 meter hoge makaron toren van eetbare legoblokjes naar de jurytafel bracht. Hierdoor heeft ze haar kniebanden afgescheurd en moet ons team het helaas ook even stellen zonder haar heerlijke baksels. Beterschap Syl!

Na de gebruikelijke warming-up en het inslaan kon er begonnen worden met de dubbels. Voor de 1^e dubbel kwamen Kasper en Jolan de baan op. Voor het eerst dit seizoen kon dit sterrenkoppel van vorig jaar weer opgesteld worden. Ze wisten hun sterrenstatus waar te maken want er werd in 2 games gewonnen in de gamestanden van 15-21 en 12-21. Op de andere baan waren Jeffrey en Fabian ondertussen ook al begonnen aan hun partij. Na een spannende gelijk opgaande 1^e game werd er nipt verloren met 22-20. In de 2^e game werd al vrij snel een voorsprong van een paar punten gepakt, mede ook door het nieuwste wapen van SmashduikJeff: De Glijduik. Dit is een duik die Jeff al in zet terwijl hij 30 meter van de shuttle vandaan is en al glijdend op zijn buik zich naar de shuttle toe beweegt om vervolgens alsnog als return een smash weet te produceren. Wat een held! Hierdoor werd de 2^e game met 18-21 gewonnen. Ook in de 3^e game werd een mooie voorsprong niet meer uit handen gegeven en werd er met 16-21 gewonnen. Met een 0-2 voorsprong werd begonnen aan de singles.

Kasper nam weer de 1^e single voor zijn rekening. Kasper en zijn tegenstander waren aan elkaar gewaagd want ze wisten er een heroïsche partij van te maken. Met fantastische lange rally’s die bijna nog langer duurden dan de gemiddelde wachttijd van je nieuwe BCH-clubshirt werd het een slijtageslag waarbij Kasper de 1^e game wist te winnen met 17-21. Dit had enorm veel bloed zweet en tranen gevergd dat er zoveel zweet op de baan terecht was gekomen dat de baan zo glad was geworden dat het vervolg van de partij meer weg had van een nieuwe aflevering “Blij dat ik glij” van Te land, Ter zee en in de lucht. Ondertussen zag Kasje door al dat zweet ook niks meer door zijn beslagen Google Glass dat hij het vervolg van zijn partij zonder bril heeft gespeeld. Ondanks dat Kasper een sterkte heeft van -15 aan allebei zijn ogen met prisma en cilindrische afwijking wist hij nadat hij de 2^e game met 21-19 had verloren toch de 3^e game uit het vuur te slepen door met 18-21 te winnen!

Op de andere baan was ondertussen ook Jolan al begonnen aan de 2^e single. Door zijn Wim Hof training in Oostenrijk heeft Jolan een goede conditie, is ook lichtvoetig en enorm snel. Jolan is zo snel dat hij het vermogen heeft om tijd en ruimte te buigen. Hierdoor verdwijnt de illusie van tijd en komt Jolan in een opperste staan van ZIJN waarin dualisme verdwenen is. Er is geen in of uit meer, geen winnen of verliezen. Er is slechts het Hier en Nu waar je door los te laten meester wordt over de shuttle, je tegenstander en de partij. De tegenstander dacht dit ook te kunnen, maar het enige wat hij losliet was angstzweet omdat hij billenkoek kreeg van Jolan: 12-21 en daarna zelfs een onvervalste ODT: 8-21. M1 was goed op weg met een 0-4 voorsprong. Sterker nog, ook Jeffrey wist zijn single eenvoudig te pakken met 17-21 en 12-21 waardoor het zelfs 0-5 werd.

De laatste enkel speelde Fabian. Fabian, die sinds kort in het leger zit, was vannacht uit Siberië teruggekomen van bivak. Daar had hij op de stormbaan zijn enkel verzwikt. Tevens had hij zich ook laten vaccineren met het Spoetnik vaccin, wat het standaard vaccin is voor onze helden van defensie. De bijwerkingen van dit vaccin zijn nog niet helemaal bekend, maar het schijnt dat het ontwikkelt is op basis van een ontsnapt gemuteerd virus in een laboratorium in Tsjernobyl, topspul dus! Aangezien Fabian rechtshandig is leek het hem wel een goed idee om die spuit in zijn rechterarm te laten zetten. Met een lamme arm en een kreupele enkel begon Fabian topfit aan zijn partij. Omdat zijn rechterarm te veel pijn deed besloot hij om met links te gaan spelen. Het begin was nog wat onwennig en halverwege keek Fabian dan ook tegen een 14-11 achterstand aan. Met links spelen was het toch niet helemaal want helaas verloor hij de 1^e game met 21-12. Met de supertip van Jolan om weer met rechts te gaan spelen en met 1 kruk van Sylvia als ondersteuning voor zijn enkel begon Fabian veel sterker aan de 2^e game. Deze ging gelijk op tot aan 16-16, maar toen verloor Fabian de aansluiting, zijn kruk en de wedstrijd met 21-18. Kan je nagaan waartoe Fabian in staat moet zijn als hij helemaal fit is!

Met een 1-5 voorsprong gingen we de laatste 2 dubbels in. Jolan en Jeffrey wisten eenvoudig te winnen met 18-21 en 15-21. Met de laatste dubbel van Kasper en Fabian was het nog een beetje twijfelachtig hoe de enkel van Fabian het zou houden, maar dat bleek gelukkig mee te vallen. Enkel in zijn enkel had Fabian last van zijn enkelvoudige enkel, want op wonderbaarlijke wijze bleek hij opeens nergens meer last van te hebben. Ze wisten terug te komen nadat ze de 1^e game hadden verloren met 21-17 door vervolgens de 2^e en 3^e game met 17-21 en 16-21 te winnen.

Weer een knappe 1-7 winst voor M1. Het ziet er naar uit dat we alleen maar met 7-1 kunnen winnen na 3 keer hetzelfde resultaat. Ach, 12 keer 7-1 winst is aan het einde van de rit ook kampioen 😊.

M1

Het is vrijdagavond 1 oktober als M1 weer bij elkaar komt voor een thuiswedstrijd in de immens grote sporthal van Stadsweiden. Van tevoren hadden we ook dit keer een baanindeling gekregen van Rinske en het was even zoeken, maar na een tijdje hadden we onze banen gevonden.

Dit keer was onze tegenstander Hellas uit Nunspeet. Omdat er vanuit Japan interesse was getoond voor de Avatarbadmintoncomputersimulatiegame van Kasper, kon hij er helaas dit keer niet bij zijn aangezien hij in Tokio was voor een afspraak met Keizer Naruhito. Gelukkig was onze sterspeler Jolan wel weer van de partij, evenals de vaste aanhang van Fabian: Ger en Sylvia. Ger had zich een week lang zonder eten en drinken op zijn zolderkamer opgesloten om weer te werken aan het tactische concept: De opstelling. We vertrouwen ondertussen blindelings op zijn tactische inzichten dat we de opstelling niet eens meer controleren en het op de wedstrijdavond voor ons ook een verrassing was wie wat en met wie zou gaan spelen. Ook Amol was van de partij, die nog steeds zit met een knieblessure, om ons aan te moedigen en te voorzien van tactische tips tijdens de wedstrijd en als scheidsrechter.

Als 1^e dubbel kwam Jolan met Fabian uit de hoge hoed van Ger. Dit bleek een gouden vondst te zijn, want zowel Jolan als Fabian zijn erg aanvallend ingesteld waarbij er volop druk werd gezet op de tegenstander. Met de gamestanden van 21-10 en 21-11 was het 1^e punt alweer binnen.

De 2^e dubbel zouden SmashJeff en ik gaan spelen. Sinds vorig jaar zitten Jeffrey en ik op synchroonduiken bij de enige synchroonduikvereniging die Nederland rijk is: “ De Dolle Duikelaar”. We hadden een jaar lang keihard geoefend op de speciale “van Lienden techniek” die een moeilijkheidsgraad van 9.3 had. Halverwege de 1^e game gooiden we die techniek erin en hoewel we niet perfect synchroon doken, lagen we wel allebei na een duik op de grond waarbij we ook nog eens de shuttle wisten te halen en als bonus ook dat punt maakten. Vanwege de niet-synchroniciteit kregen we helaas een paar tienden aftrek van de jury maar we wisten toch het goud te verzilveren in de gamestanden van 21-18 en 21-16.

Met een 2-0 voorsprong begonnen we aan de singles. Jolan mocht als 1^e de baan op. Jolan is net weer terug uit de bergen van Oostenrijk waar hij een paar maanden samen met Wim Hof gewerkt heeft aan zijn mentale en fysieke conditie. Elke ochtend zat Jolan een uur lang in een ijsbad terwijl hij een shuttle moest hooghouden. ’s Middags ging Jolan dan meestal nog even 50 km hardlopen. Door deze training begon Jolan sterk aan zijn partij. Hij pakte in de 1^e game al snel een paar punten voorsprong en die gaf hij ook niet meer uit handen en er werd met 21-16 gewonnen. In de 2^e game kwam Jolan erachter hoe belangrijk het eigenlijk is om de Wim Hof training af te maken die normaal 10 jaar duurt, want we bespeurden zowaar een zweetdruppeltje op het voorhoofd van Jolan en enige vermoeidheid. De tegenstander begon ook wat beter te spelen en die wist dan ook met 16-21 te winnen. De wedstrijd was helemaal gekanteld, want ook de 3^e game werd gewonnen door de tegenstander met 13-21.

Voor de 2^e single werd SmashJeff het veld in gestuurd. Nou ja, SmashJeff, eerder DuikJeff is een betere naam voor hem. Jeffrey presteert het om in een rally vaker te duiken dan het aantal slagen in die rally. Zelfs zijn eigen service slaat hij terwijl hij naar de grond duikt. Het is zelfs zo erg, dat voordat de shuttle van de toss überhaupt de grond geraakt heeft, Jeffrey al naar die shuttle is gedoken. Geen wonder dat zijn verweer tussen de games al hijgend was dat hij geen goede conditie heeft. Wij werden aan de kant al moe van het kijken alleen al naar zijn partij. Maar Jeffrey is een echte strijder: de 1^e game won hij met 21-14, terwijl hij de 2^e game aan zijn tegenstander moest laten in 12-21. In de 3^e game liet Jeffrey weer even zien waar zijn bijnaam SmashJeff vandaan komt, want hij wist weer een paar smashes te produceren die zaten rond 4 keer de snelheid van het licht en hij won met 21-15.

De 3^e single zou ik gaan spelen. Dit werd een partij die ik niet snel zal vergeten. De 1^e game ging gelijk op, maar aan het einde had ik toch een gaatje geslagen van 3 punten toen ik met 19-16 voorkwam. Helaas wist ik die laatste 2 punten niet te pakken en ik verloor nipt in een spannende verlenging met 23-25. Meteen bij de les in de 2^e game en ook geholpen door veel fouten van mijn tegenstander kwam ik 11-5 voor en na nog een paar foutjes liet hij opzichtig de game voor wat ie was en ik won dan ook met 21-7. Mijn bedoeling was om nu door te drukken en om ook in de 3^e game een ruime voorsprong te pakken. Het tegenovergestelde gebeurde echter. Ik blokkeerde volledig en binnen een mum van tijd keek ik tegen een 1-11 achterstand aan!! Eerst wist ik niet zo goed wat er precies aan de hand was, maar toen er in onze groepsapp opeens excuses van Kasper kwamen, realiseerde ik me dat ik door Kasper vervangen was door een Avatar met het instellingsniveau van “ laffe tostie”. Kasper was op dat moment namelijk aan de andere kant van de wereld een demonstratie aan het geven van zijn nieuwe badmintonsimulatiegame. Het schijnt dat ze de rechten van dat spel voor 25 miljoen euro willen kopen. Erg leuk voor hem, maar ik stond nu voor de grootste opgave van mijn leven om die enorme achterstand weg te werken. Helaas trof enorme pech mijn tegenstander, want bij een stand van 5-15 voor hem schoot het opeens in zijn rug. Hij wilde niet opgeven en punt voor punt liep ik op hem in en wist ik uiteindelijk toch nog met 21-19 te winnen.

De laatste single was voor Fabian. Fabian is sinds de start van de competitie in bloedvorm. Hij speelt backhand dropshots rechtdoor en cross messcherp over het net met een achteloosheid alsof het de normaalste zaak van de wereld is, afgewisseld met krachtige sprongsmashes. Met speels gemak won Fabian dan ook met 21-8 en 21-12. We stonden toen dus al met 5-1 voor met de laatste 2 dubbels nog te gaan. Met Fabian aan mijn zijde kon het voor ons niet fout gaan en wij wonnen met 21-15 en 21-18 onze partij, terwijl op de andere baan ook Jolan en Jeffrey het laatste punt binnen haalden door met 21-12 en 21-7 te winnen. Weer een mooie 7-1 overwinning net als vorige week en voor korte tijd stonden we zelfs even bovenaan.

M1

Het is zondag 26 september als M1 onderweg is naar Apeldoorn voor onze eerste wedstrijd tegen WSV. Helaas konden Amol en Jolan er niet bij zijn, maar aangezien we met 6 heren in het team zitten, hield dit voor ons nu in dat we meteen vol aan de bak mochten met 3 wedstrijden per persoon. We hebben ons dit jaar bij de NBB ingeschreven als klimaatneutraal team die zich bewust inzet voor een beter milieu, vandaar dat we ook met 4 spelers met 3 auto’s die kant op gingen. Ook de ouders van Fabian (Ger en Sylvia) waren weer van de partij. Dit jaar neemt Ger weer het tactische gedeelte voor zijn rekening waarbij hij de volgende wedstrijd zijn nieuwste speeltje wil uitproberen: de 360 Capture full HD 3D Canon camera die hij afgelopen zomer voor €25.999 speciaal voor de wedstrijden heeft gekocht. De bedoeling is dat we na de wedstrijd met VR bril in een 3D omgeving onze partijen terug kunnen kijken en analyseren wat er fout ging. Ger wil dan zoveel mogelijk de accenten gaan leggen op wat er FOUT ging om niet al te veel in het positieve te komen. De filosofie hierachter is dat na 1,5 jaar corona onze hersenen zich hebben aangepast aan alles wat negatief is en dat bij een overload aan positiviteit er een brain malfunction op kan treden wat automatisch zal leiden tot meer verliespartijen. Sylvia is er weer voor de support en voor de versnapering van haar eigen baksels na de wedstrijd (waarover later meer).

Aangezien Kasper iets te laat was, werd alvast begonnen met de 2e dubbel van Jeffrey en Fabian. Na een stroeve start waarbij de 1e game met 21-17 verloren werd kwamen Jeffrey en Fabian goed op gang. De smashes van SmashJeff begonnen te lopen en Fabian zorgde voor maximale druk aan het net. Met een vervolg van 15-21 en 13-21 werd keurig het 1e punt voor BCH veiliggesteld. Ondertussen was ook Kasper gearriveerd en aangezien de tegenstander al een beetje moeilijk begon te doen dat ze wilden beginnen, begonnen ook wij nadat Kasper zich 3 minuten had warmgelopen (zonder in te slaan) aan onze dubbel. Wat voor onze tegenstanders een spannende gelijk opgaande 1e game was, was voor ons eigenlijk de warming-up op de baan. We testten onze dropjes, smashes en clears en toen we warm waren hadden we de 1e game met 21-18 verloren. Geen paniek, want wij waren warm en ingeslagen, terwijl onze tegenstanders al na de 1e game naar adem hapten. De 2e game wonnen we dan ook met 17-21 en de 3e game (wat voor ons als 2e game voelde) werd met 10-21 gewonnen. 0-2 Voor en we begonnen aan de singles.

Ook dit jaar is Kasper onze 1e heer dus mocht hij het spits afbijten. Wat maar weinig mensen weten is dat Kasper van spelletjes houdt en dat hij ook zijn eigen spellen ontwikkelt. Zijn nieuwste spel is een badmintonsimulatie waarbij je de tegenstander kan vervangen voor een avatar aangestuurd met Google Glass. Wij vroegen ons al die tijd al af waarom hij een flexibele bril heeft, maar hij kan hem dus omvouwen waardoor het de nieuwste Google Glass wordt waarmee hij zijn avatartegenstander kan besturen. In de 1e game had Kasper het niveau van zijn tegenstander nog op medium gezet waardoor hij met 14-21 won en toen hij het niveau van de tegenstander terugschroefde naar “laffe tostie” won Kasje in de 1e ODT (onder de 10) van het seizoen met 9-21.

Op de andere baan was ondertussen ook SmashJeff begonnen met zijn partij. Jeff, onze BCH-jeugdtrainer had het gevoel dat hij training aan het geven was. Niet alleen had zijn tegenstander de leeftijd van de pupillen die hij lesgeeft, maar ook het niveau. Met 2 simpele ODT’s werd met 2 keer 9-21 gewonnen. Hierdoor konden we al niet meer verliezen na een mooie 0-4 voorsprong.

Hierna was het mijn beurt voor de 3e single. Het werd een goedbedoeld “gehark” en “geploeter” wat niet echt veel met badminton te maken had, maar voor de neutrale kijker zag het er vermakelijk uit en qua spanning en amusementswaarde kreeg het zeker een ruime 9. Helaas verloor ik net in 3 spannende games (14-21, 21-17 en 21-18) waarbij ik wel nog even en passant het wereldrecord lange afstandsduiken heb verbroken toen ik zo’n beetje vanaf de achterlijn met een snoekduik een netdrop wilde halen. Het leverde mooie beelden op, koppijn en een punt voor mijn tegenstander.

De laatste single was voor Fabian. Fabian, die speciaal voor de competitie het leger in is gegaan had er zin in. Met 30 kilo extra aan spiermassa en een conditie waarmee hij Siffan Hassan er uitloopt was hij er klaar voor. Terwijl hij nog even snel voor de wedstrijd 200 push-ups deed met 1 hand op zijn rug en de andere hand in de lucht was zijn tegenstander al begonnen. Hierdoor verloor Fabian de 1e game met 21-14. Meteen bij de les in de 2e game werd het een titanengevecht op leven en dood die Fabian met 20-22 over de streep wist te trekken. Hierna kon het trainingspak van Fabian uit omdat hij net lekker warm was geworden, terwijl op de achtergrond de tegenstander net zijn 4e schone shirt aantrok en hij nog met ijspacks in zijn nek zat. De 3e game was dan ook een formaliteit voor Fabian en die wist hij dan ook met 13-21 te winnen.

Ook de laatste 2 dubbels wisten we vrij eenvoudig te winnen waardoor we een hele mooie 1-7 overwinning mochten vieren. Dit werd dan ook gevierd met een baksel van Sylvia. Dit keer had ze een Indische cake gebakken. Speciaal hiervoor is ze vorige week naar Indonesië gevlogen om verse ingrediënten op de pasar malam daar te kopen. Met een koffer vol met verse kaneel, kruidnagel, anijs, kardemom, nootmuskaat en ketoembar keerde Sylvia terug en volgens oud overgeleverd recept wist Sylvia hier een heerlijke cake van te maken, die weliswaar duurder was dan de jaarcontributie bij BCH, maar dat mocht de pret niet drukken. Het smaakte voortreffelijk! Een mooie afsluiting van een geweldige 1e competitiedag!

M1

.